Γονείς = αυθεντία

Είναι λοιπόν οι γονείς μας αυθεντία ;
Είναι αυτοί που πρέπει να μας λένε τι να κάνουμε κάτι και πώς;
Είναι οι γονείς που πρέπει να τους ακούμε σε ό,τι μας λένε ;

Κάποιοι θα πουν ότι είναι ρητορικές ερωτήσεις. Εγώ , ωστόσο ,  θα δώσω την απάντηση : όχι σε όλα !

Οι γονείς μας είναι αυτοί που μας έφεραν στον κόσμο. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά. Πάραυτα , δεν είναι απαραίτητα αυτοί που μας μεγάλωσαν , μας (εκ)παίδευσαν και μας έκαναν ώριμους πολίτες για να βγούμε στην "ενήλικη" κοινωνία.

Οι περισσότεροι από αυτούς μας μεγάλωσαν με αρχές , με αξίες , με ήθη και έθιμα .
Οι περισσότεροι από αυτούς μας μόρφωσαν και μας έδωσαν τα εφόδια για να σπουδάσουμε και να βρούμε μια θέση εργασίας .
Οι περισσότεροι από αυτούς μας "προτείνουν" τι δουλειά πρέπει να κάνουμε και τελικά αυτό κάνουμε.

Τι γίνεται , όμως , όταν αμφισβητούμε όλα αυτά ; Όταν λέμε ότι θα κάνουμε αυτό που θέλουμε εμείς; Όταν σταματάμε να τους ακούμε ;
Σε περίπτωση που δεν έχετε βρεθεί σε αυτή την θέση , το αποτέλεσμα είναι ένα και μοναδικό : άρνηση , απέχθεια ,  περιφρόνηση.

Όταν είμαστε "καλά " παιδιά , δηλαδή ακούμε τους γονείς μας , τους συμβουλευόμαστε και κάνουμε ότι μας λένε.
Αυτή είναι το πρόβλημα όμως , όταν κάνουμε ότι θέλουν εκείνοι είμαστε καλοί. Όταν όχι , γινόμαστε απεχθείς  .

Εκεί λοιπόν είναι που η έννοια του γονέα χάνει το νόημά της . Αν ο κάθε γονιός οφείλει να προστατεύει , να καλλιεργεί και να κατανοεί τον κάθε απόγονό του , τότε στο τελευταίο έχει αποτύχει .

Το ξέρει και δεν τον ενδιαφέρει. Ζούμε στον 21ο αιώνα που ξέρουμε πώς έχει διαμορφώσει τον κόσμο ολόκληρο και την χώρα μας. Ωστόσο , ζούμε σε αυτόν τον αιώνα που αν ο πατέρας σου έχει κάποιο κατάστημα και δεν συνεχίσεις εσύ την " παράδοση " αυτή , τότε γίνεσαι το μαύρο πρόβατο της οικογένειας .

Μπορεί να θες να τους εξηγήσεις ότι βάζεις πρώτα το δικό σου συμφέρον και μέλλον και όχι τις δικές τους πεποιθήσεις και τα σχέδια τους , αλλά είσαι σίγουρος ότι δεν θα καταλάβουν μόνο και μόνο επειδή δεν θέλουν.

Αν ο κάθε γιος ή η κάθε κόρη έκαναν ακριβώς ό,τι τους έλεγαν οι γονείς τους , τότε θα είχαμε έναν κόσμο γεμάτο από γονείς, γεμάτο με ολόιδιους ανθρώπους που ο ένας θα ήταν συνέχεια του άλλου .

Εδώ καταρρίπτεται και το "κάνε πραγματικότητα τα όνειρα σου " , που κάθε γονέας "συμβουλεύει" το παιδί του. Πώς να κάνεις αυτά που ονειρεύεσαι ενώ οι γονείς σου αρνούνται να σε βοηθήσουν επειδή δεν ακολουθείς το παράδειγμα τους ;

Έτσι λοιπόν , φτάνουμε σε ένα 21ο αιώνα που μπορούμε να μιλήσουμε με ανθρώπους στην άλλη άκρη του κόσμου , αλλά δεν μπορούμε να "μιλήσουμε " με τους γονείς μας που είναι δίπλα μας.

Ωστόσο , αν όλα αυτά σου φαίνονται ένα εμπόδιο , τότε εδώ είναι που πρέπει να βάλει σε εφαρμογή το "κάθε εμπόδιο για καλό ". Δεν χρειάζεται να τσακωθείς μαζί τους , να υπάρξουν εντάσεις και χάσματα . Απλά προσπάθησε να απογαλακτιστείς οριστικά από αυτούς και να γίνεις ανεξάρτητος, ώστε να κάνεις αυτό που θες. Και εν τέλη , αν σε δουν ολοκληρωμένο , χαρούμενο , με μια καλή ζωή ( αν υπάρχει κάτι που ορίζει μια ζωή ως  καλή ) , τότε θα σε αποδεχτούν και θα σε αγκαλιάσουν και πάλι.

Αυτό που τους νοιάζει είναι να πετύχεις , απλά δεν το εκδηλώνουν σωστά !

--------------------------------------------------------
Thanks for being here
Περιμένω το σχόλιο σας 😉